Ik domineer je met mijn hoge hakken - een waardeloze man met een kleine lul

Na een lange dag in het ziekenhuis zit ik, een man van gemiddelde grootte en bescheiden middelen, in de greep van een fetisjistische fantasie. Een bloedmooie verpleegster, gehuld in latex, komt de kamer binnen, haar hoge hakken klikken bij elke stap. Ze is niet zomaar een verpleegster , ze is een Meesteres, en ik haar patiënt in een spel van dominantie. Ze eist mijn gehoorzaamheid, haar dwingende stem galmt door de lege ruimte. Ik, de onderdanige, moet stil blijven terwijl ze mijn kleine, onbeduidende mannelijkheid met haar mannelijkheid inspecteert. Elke tik stuurt een schok van genots-pain door me heen, een mix van vernedering en vernedering. De latexy-classsing, met haar dominante ritme, neemt de overheersing, het hoge ritme van de controle, onze dans, de dominante dans en dominantie van de dans, onze onderdanigheid en de dominante macht, en de macht van het spel, waarbij de wereld wordt gedomineerd door de machtige, de macht van de wereld, de machteloosheid en de machteloosheid van de wereld.