Na een lange dag vermaak ik mezelf om los te laten

Na een lange, vermoeiende dag verlang ik alleen maar naar de rustgevende aanraking van mijn eigen hand om me te helpen tot rust te komen en wat rust te vinden. Mijn vingers dansen over mijn kloppende lid, elke slag brengt me dichter bij de rand van extase. Ik ben verloren in het ritme, het enige geluid in de kamer is mijn zware ademhaling en het zachte geluid van mijn hand die op en neer over mijn schacht beweegt. Het genot bouwt zich op, mijn lichaam spant zich aan en met een laatste, krachtige haal wordt ik voortgestuwd in een wereld van gelukzaligheid. Een warme, plakkerige ontlading vult mijn hand, een bewijs van het intense genot dat net over me heen was gekomen. Dit is mijn manier van kalmeren, mijn persoonlijke stress loslaten van de dag solo. Het verlaat een privé-act, het verlaat me van een zelfverzekerde dansdag, maar het moment waarop ik het pure genot van mijn eigen handen vind, is alleen maar het moment van genot dat uit mijn eigen duisternis stroomt, het moment waarop mijn eigen hand me tevreden raakt.