Een solo homoseksuele man fetisjspel in de kerk na de dienst

Na de ochtenddienst in de plaatselijke kerk kon een jonge, solo homoseksuele man de aantrekkingskracht van het heilige heiligdom niet weerstaan. Zijn fetisj voor uniformen was altijd sterk geweest, en de aanblik van zijn mede-altaarservers in hun frisse witte bovenlijven wakkerde alleen zijn verlangen aan. Hij merkte dat hij zich aangetrokken voelde tot de sacristie, waar de servers meestal uit hun gewaden wisselden. Toen hij in een van de bovenlijven gleed, streelde de stof zijn lichaam, waardoor zijn opwinding werd verhoogd. Zijn handen zwerven over het materiaal en voelden de gladde textuur tegen zijn huid. De aanblik van zijn spiegelbeeld in een nabijgelegen spiegel, gehuld in het witte gewaad, was genoeg om hem in een razernij te brengen. Zijn handen waagden zich lager en grepen zijn groeiende lid door de dunne stof van zijn broek heen. Hij begon zichzelf te strelen, zijn bewegingen weerspiegelend zijn spiegeling. De sensatie van de badjas tegen zijn huid, gekoppeld aan de erotische gedachte dat hij in een kerk was, was te veel om te weerstaan. Zijn slagen werden razender, zijn adem stokte toen hij zijn hoogtepunt naderde. De heiligheid van de kerk werd een speelveld voor zijn meest vleselijke verlangens.